Έθιμα γάμου στη Λευκάδα

Στην Λευκάδα υπήρχε το έθιμο μια εβδομάδα πρίν τον γάμο να γεμίζουν το στρώμα της νύφης, αφού πρώτα κάποια αγοράκια πρόσθεταν στο εσωτερικό του στρώματος μια ελάχιστη ποσότητα μαλλιών. Όταν το στρώμα ήταν έτοιμο, η μητέρα της νύφης άρχιζε να το ράβει στην αρχή ενώ ακολουθούσαν οι φίλες τις νύφης.

Ο γάμος γινόταν πάντα Κυριακή, όπως και στις περισσότερες περιοχές άλλωστε την εποχή εκείνη, μετά την Θεία Λειτουργία. Το έθιμο ήθελε λοιπόν από την Παρασκευή τρία αγόρια των οποίων οι γονείς θα έπρεπε υποχρεωτικά να ζουν, να κοσκινίσουν το αλεύρι με το οποίο θα ζύμωναν τα παραδοσιακά προζύμια. Το κάθε αγόρι κοσκίνιζε από μια φορά μόνο ενώ το 3ο έδεινε την σκυτάλη σε μια κοντινή συγγενή του γαμπρού ( ανηψιά ή ξαδέλφη ) για να κοσκινίσει όλο το αλεύρι που θα χρειαζόταν.

Στη Λευκάδα το στρώσιμο του κρεβατιού δεν γινόταν από γυναίκα αλλά πάντα από ένα αγόρι το οποίο δεν θα έπρεπε να είναι ορφανό τόσο από πατέρα όσο και από μητέρα. Και έφτανε η ώρα που οι προετοιμασίες τελείωναν το Σαββατόβραδο και με τουφεκιές έδειχναν την χαρά τους για το μεγάλο και χαρμόσυνο γεγονός που θα ακολουθούσε την επόμενη ημέρα.

Τα δώρα των καλεσμένων, τα λεγόμενα κανίσκια, ήταν κοφίνια γεμάτα με ψωμί πάντα σε ζυγό αριθμό ( για να φέρει γούρι στο ζευγάρι διαφορετικά θεωρούσαν πως η κακοτυχία ίσως και να τους …χτυπούσε την πόρτα ), κρέας και κρασί και γενικά ότι μπορούσε ο καθένας από εκείνους να προσφέρουν ώστε το τραπέζι του γάμου να είναι γεμάτο.

Λίγο πριν τον γάμο, γυναίκες από την πλευρά της νύφης, μετέφεραν την προίκα της στο σπίτι του γαμπρού. Με τίποτα δεν θα έπρεπε όμως στην διαδρομή να κοιτάξουν πίσω. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε πως ο γάμος θα χαλούσε μιας και η νύφη θα πέθαινε και θα επέστρεφε η προίκα στο πατρικό της. Τον ίδιο … κανόνα έπρεπε να ακολουθήσει και εκείνος που θα κρατούσε τον δίσκο με τα στέφανα κατά την διάρκεια της πομπής προς την εκκλησία, όπου όλοι οι καλεμένοι τραγουδούσαν παραδοσιακά τραγούδια γάμου με την συνοδεία των οργάνων, ενώ ένας άντρας την …οδηγούσε κρατώντας το γνωστό σε όλους Μπαϊράκι ή φλάμπουρο.

Ένα άλλο έθιμο στην Λευκάδα, ήταν μετά την στέψη ο πεθερός να …μελώνει το ζευγάρι για να έχουν έναν γλυκό έγγαμο βίο, ενώ το πόσα παιδιά θα αποκτούσαν μαρτυρούσαν τα σπόρια από το ρόδι που έπρεπε να σπάσει η νύφη στην είσοδο του σπιτιού. Όσα περισσότερα έπεφταν μέσα στο σπίτι τόσα περισσότερα παιδιά θα έκανε. Ακολουθούσε το γλέντι του γάμου με όλους τους καλεσμένους να πρέπει να φέρουν 3 στροφές στο χορό.

Σήμερα στη Λευκάδα οι φίλοι του ζευγαριού συνηθίζουν να ρίχνουν μεγάλες ποσότητες ρυζιού κατά την διάρκεια του χορού το Ησαία ενώ όσα χρόνια και αν περάσουν οι γαμήλιες τελετές στην περιοχή συνεχίζουν να είναι από τις ωραιότερες.