• Facebook
  • Twitter
  • Pinterest
  • Youtube

Έθιμα γάμου στη Ζάκυνθο

Έθιμα γάμου στη Ζάκυνθο

Έθιμα γάμου σε χωριό της Ζακύνθου:

Σε χωριό της Ζακύνθου, ο γάμος γινόταν φυσικά με προξενιό. Στην οικογένεια του άντρα, έπρεπε να γίνει …. σύσκεψη για την επιλογή της νύφης και τον πρώτο λόγο είχε πάντα ο πατέρας. Όταν έβγαινε η απόφαση για το ποια θα ήταν η υποψήφια νύφη, έστελναν στο σπίτι της «προξενιό». Τότε οι γονείς της νύφης θα έπρεπε να αποφασίσουν εάν ο γαμπρός ήταν κατάλληλος για την κόρη τους.

Αν ήταν σύμφωνοι, έβαζαν κάτω το θέμα της προίκας και ετοίμαζαν το «σκαρτσοφόλι» που δεν ήταν άλλο από ένα συμφωνητικό στο οποίο ήταν καταγεγραμμένη όλη η προίκα. Έπειτα αν όλα πήγαιναν καλά, όριζαν ημερομηνία αρραβώνα ο οποίος και γινόταν στο σπίτι της νύφης. Εκεί έστρωναν τραπέζια και ετοίμαζαν τα πάντα για το μεγάλο γλέντι των αρραβώνων. Κερνούσαν ούζο και ξηρούς καρπούς και με την συνοδεία μουσικών οργάνων, χόρευαν παραδοσιακούς χορούς. Η παράδοση και τα ήθη της εποχής, ήθελαν οι δύο νέοι μέχρι να στεφανωθούν να συναντιούνται πάντα με την επίβλεψη κάποιου γονέα.

Ο γάμος γινόταν κατά κανόνα Κυριακή και απαιτούσε μια μεγάλη προετοιμασία ώστε να είναι όλα τέλεια. Την Παρασκευή το συμπεθεριό του γαμπρού πήγαινε στο σπίτι της νύφης για να πάρει την προίκα της. Στόλιζαν ένα άλογο με κορδέλες, χάντρες και καμπανάκια στο λαιμό, φορούσαν τα καλά τους και ξεκινούσαν για τη νύφη. Μόλις έφταναν τους κερνούσαν ύστερα χόρευαν και τέλος φόρτωναν την προίκα στο άλογο. Αρχικά τοποθετούσαν το στρώμα και το πάπλωμα ( που δεν έλειπαν ποτέ από τα προικιά. Έπειτα η νύφη έπρεπε να γυρίσει γύρω απ’ το άλογο τρεις φορές δεξιά και τρεις αριστερά. Το έθιμο αυτό λέγονταν «στρούνισμα». Ύστερα ξεκινούσαν για το σπίτι του γαμπρού όπου όλοι οι νέοι και φυσικά ανύπαντροι έστρωναν το κρεββάτι και πετούσαν πάνω ένα αγόρι, για να κάνει η νύφη το πρώτο παιδί αγόρι.

Το Σάββατο το βράδυ πήγαιναν στη νύφη το νυφικό και στη διαδρομή τραγουδούσαν παραδοσιακά τραγούδια γάμου. Στη συνέχεια ακολουθούσε ένα πολύ μεγάλο γλέντι, που κρατούσε ως το ξημέρωμα. Το νυφικό, το πήγαινε μέσα στο πατρικό της νύφης σε κονίστρα με κουφέτα ένα καλοντυμένο αγόρι. Το τοποθετούσε πάνω στο κεφάλι του και κατά τη διαδρομή δεν έπρεπε να κοιτάζει πίσω.

Όταν έφτανε η Κυριακή, τα στέφανα γινόταν στο σπίτι της νύφης και όχι στην εκκλησία όπως γίνεται σήμερα. Ο γάμος τελούνταν το απόγευμα και έτσι το μεσημέρι οι συγγενείς της νύφης ήταν παρόντες στο τραπέζι που γινόταν προς τιμής τους. Αντίθετα στο σπίτι του γαμπρού, γινόταν τραπέζι μεγάλο μετά το γάμο. Το παραδοσιακό φαγητό στο τραπέζι του γάμου ήταν βραστό τράγιο κρέας με ντομάτα και ρύζι και ψητά αρνιά στη σούβλα συνοδευόμενα από άφθονο κρασί και πολύ χορό.

Μετά το γλέντι έβγαινε δίσκος για οικονομική ενίσχυση του γαμπρού ώστε να μπορέσει να κάνει ένα πιο άνετο ξεκίνημα.Το γλέντι κρατούσε ως το ξημέρωμα και χόρευαν και τραγουδούσαν καλαματιανό και συρτό. Έπειτα οι νιόπαντροι πήγαιναν στην κρεβατοκάμαρα τους με σκοπό να δείξουν στα πεθερικά και στους συγγενείς την τιμή της νύφης πάνω στο φόρεμα της. Κατόπιν στηνόταν νέος χορός από τα πεθερικά γύρω από το «πουκάμισο» όπως το ονόμαζαν. Την επόμενη Κυριακή γινόταν τα «πιστρόφια», δηλαδή οι νεόνυμφοι πήγαιναν για πρώτη φορά στο σπίτι της νύφης για να δει τους γονείς της. Κάπως έτσι γινόταν στη Ζάκυνθο ο παραδοσιακός γάμος.





Δείτε Ακόμη





  • Περισσότερα στην Κατηγορία: ΕΘΙΜΑ
  • 12.429 επισκέπτες !